六陽(yáng)
![六陽(yáng)](http://m.wangrui19258.cn/d/file/titlepic/cidian67772.png)
詞語(yǔ)解釋
六陽(yáng)[ liù yáng ]
⒈ ?中醫(yī)十二經(jīng)脈中,有手三陽(yáng)、足三陽(yáng)(陽(yáng)明、太陽(yáng)、少陽(yáng))六經(jīng)脈,謂之六陽(yáng)。見(jiàn)《靈樞經(jīng)·經(jīng)脈》。六陽(yáng)經(jīng)脈皆聚于頭部,故亦稱頭為六陽(yáng)或六陽(yáng)會(huì)首、六陽(yáng)魁首。
⒉ ?古以天氣為陽(yáng),地氣為陰,十一月至來(lái)年四月為陽(yáng)氣上升之時(shí),合稱六陽(yáng)。
引證解釋
⒈ ?中醫(yī)十二經(jīng)脈中,有手三陽(yáng)、足三陽(yáng)(陽(yáng)明、太陽(yáng)、少陽(yáng))六經(jīng)脈,謂之六陽(yáng),見(jiàn)《靈樞經(jīng)·經(jīng)脈》。六陽(yáng)經(jīng)脈皆聚于頭部,故亦稱頭為六陽(yáng)或六陽(yáng)會(huì)首、六陽(yáng)魁首。
引元 李壽卿 《伍員吹簫》第三折:“有一個(gè)漁翁只為著一時(shí)意氣,自刎了六陽(yáng)的那首級(jí)?!?br />明 朱有燉 《義勇辭金》第四折:“將你那血瀝瀝六陽(yáng),涴了我明滉滉鋼刀?!?/span>
⒉ ?古以天氣為陽(yáng),地氣為陰,十一月至來(lái)年四月為陽(yáng)氣上升之時(shí),合稱六陽(yáng)。
引《禮記·月令》“﹝孟春之月﹞天氣下降,地氣上騰” 唐 孔穎達(dá) 疏:“天地之氣謂之陰陽(yáng),一年之中或升或降。故圣人作象,各分為六爻,以象十二月。陽(yáng)氣之升,從十一月為始,陽(yáng)氣漸升,陰氣漸下;至四月,六陽(yáng)皆升,六陰皆伏。至五月,一陰初升,陰氣漸升,陽(yáng)氣漸伏;至十月,六陰盡升,六陽(yáng)盡伏。”
明 張居正 《賀冬至表》之一:“斗杓旋子,月當(dāng)三統(tǒng)之先;昴宿殷宵,序?qū)倭?yáng)之始?!?/span>
分字解釋
※ "六陽(yáng)"的意思解釋、六陽(yáng)是什么意思由忙推網(wǎng)漢語(yǔ)詞典查詞提供。
相關(guān)詞語(yǔ)
- liù sè qián六色錢
- liù hé chéng六合城
- shěn dōng yáng沈東陽(yáng)
- yáng chūn陽(yáng)春
- liù hé bèi六合被
- liù hé xuē六合靴
- liù hé zhù六合柱
- mǎ bǎi liù馬百六
- yáng guāng陽(yáng)光
- tài yáng太陽(yáng)
- ōu yáng歐陽(yáng)
- liù hé diàn六合殿
- lǐ dōng yáng李東陽(yáng)
- wǔ liù liù qī五六六七
- dāng yáng當(dāng)陽(yáng)
- yáng wù陽(yáng)物
- liù hé tǎ六合塔
- yáng píng陽(yáng)平
- liù hé六合
- yáng liáo陽(yáng)燎
- hóng yáng紅陽(yáng)
- shí liù jiǎo十六角
- zǒu yáng走陽(yáng)
- wǔ què liù yàn五雀六燕
- yáng jiě yīn dú陽(yáng)解陰毒
- yī tuī liù èr wǔ一推六二五
- hū hóng jiào liù呼紅叫六
- sān shí liù guó三十六國(guó)
- yáng rì陽(yáng)日
- yáng xù陽(yáng)旭
- liù chén六臣
- yáng zhǐ陽(yáng)址